Wat is deze wereld…waar men veroordeelt en oordeelt op basis van uiterlijk of geruchten in plaats van het gesprek aan te gaan. De ander willen leren kennen, zonder meteen te oordelen, te framen, in hokjes te plaatsen. Is het gesprek aangaan niet waar beschaafdheid op is gebaseerd? Elkaar proberen te zien, maar ook kunnen reflecteren op zijn eigen onvolkomenheden en die durven en kunnen toegeven.

Waarom zou men een ander willen cancelen, de mond willen snoeren, zonder die persoon zelfs echt te willen leren kennen? Waar komt dit vandaan? Hoe komt het dat sommige mensen hun plezier daaruit halen – is het niet onzekerheid en een vorm van macchiavellisme – eigenbelang, diepe triestheid en sadisme?

You’ve got opinions, man
We’re all entitled to ’em, but I never asked
So let me thank you for your time
And try not to waste anymore of mine
And get out of here fast

I hate to break it to you babe, but I’m not drowning
There’s no one here to save

Who cares if you disagree?
You are not me
Who made you king of anything?
So you dare tell me who to be?
Who died and made you king of anything?

Sara Bareilles – King of Anything

Hoe blijf je sterk?
‘Ken u zelf’ – een Griekse inscriptie – een wijze zin – vooral in deze tijden van enorme manipulatie op allerlei vlakken. Reflecteren, zich kunnen verontschuldigen. Een ander mogen tonen dat je niet alles kunt en weet – maar dat je bereidt bent tot leren (ook van die ander). Open staan voor nieuwe invalshoeken, kijken naar andere vormen, maar uiteindelijk jouw eigen koers varen, zonder kwaad doen.

Maar ook ‘Heb uw vijanden lief – zoals uzelf’. Ook al steekt iemand (figuurlijk) een mes in je rug – op basis van geruchten – zonder je te willen kennen – dien je die ander dan nog te omarmen? Ja…misschien…tot op zekere hoogte – if not

…ride off into your (delusional) sunset!

LUIZA – Soleil Bleu –
Oh, laissez-moi vivre comme je veux
Sous les étoiles, sous la lune en feu
Oh, laissez-moi vivre comme je veux
Loin des problèmes, sous mon soleil bleu

#####